هريدى وسفره إلى القاهره .. بقلم الشاعر زغلول الطواب

الجزء الثانى من رحلات هريدى :
وركبت ركوبه وهميت على المحطه
لجيت رصيف الجطر مزحوم
والخلج عليه حاطه
ناس شايله جوفف
وناس معاها زكايب
وجليل من الناس إللى معاه شنطه
ساعه ساعتين تلاته
يفوتوا ويعدوا بتباته
كل شويه نبصوا
على الجطر الفجرى
ولا فيه فايده ولا عايده
مفيش حد تسأله يجولك حاجه
الكل معيعرفشى
ولا ناظر ولا كمسرى ولا شيال
المحطه خربانه وماليها الغربان
وفين وفين شوفنا ضو عيضوى
الناس ماعندهاش صبر
مش جادره تصبر لما يوجف الجطر
من الشبابيك راحت ناطه
اللى معاه جفص حمام
و ولا جفاص فروج
وإللى ماسك فى إيده بطه
بالعافيه هلبت كأنى دخلت فى شج
لجيت روحى وجعت
فوج الناس وجفف وجفاص
حسيت براسى فى الكراسى إتخبطت خبط
جومت زعجت وجولت
يا دلى يا فجرى يا حزنى
من أولها تتهان كرامتى
عشان أروح مصر
ركوب الجطر يبهدلنى
باين عليه جطر مجندل وفجرى
الغربه تبهدلنى وتودر كرامتى
حتى العمه من فوج راسى إتفكت
وراسى من الصداع تعبت
الدنيا ضلمه والناس عميت
فين وفين لما الجطر طلج زمارته
ساعتين تلاته والجطر
تاته تاته ماشى براحته
بعد ما نور إخضر طلج تانى زمارته
سمعنا صوت عجلاته
عتددج زى دج الطبل
عتخبط وتدجدج وماشى براحته
عيجرى والنخل جباله يجرى
عيرجع ورا كأنه خايف منه
جولت فى سرى يا ربى
معجول النخل زى الجطر عيجرى
ولا أنا متهياجلى
جولت يمكن من الخبط
راسى إندارت
الليل جه علينا و حط
نام الحمام والفروج والبط
والناس نايمه فوج بعض
الواحد مش شايف من الضلمه خلاجاته
والهوى عيخبط فينا خبط
فاتوا يمكن يومين وتلاته
سمعنا زعيط ومعيط
هرج ومرج الناس زى الجرود
اللى عينط وإللى عيفط
من فوج ومن تحت
من البيبان والشبابيك
رمينا حوايجنا وإدلينا
زعيط ومعيط فى المحطه
يا بوى محطة مصر حاجه كبيره
الدنيا زايطه والزحمه كتيره
والخلج عتدور على حد متلجيها
أو حد يكون فهمان
يجرا العلوان ويورينا
طلعت بره المحطه
شوفت ناس اشكال الوان
ناس كتيره بس مش زيينا
ولا جلبيه ولا جفطان
أفنديه لابسين مناطيل وجمصان
رجاله وحريم ماشين فوج الرصيف
لاخشى ولا كسوف
الشعر مكشوف
ورجول الحريم مفيش حاجه تغطيها
البنات والحريم لابسين إجصير
ولا خشى ولا كسوف
ولا مستحيين منينا
عيلجحوا بالكلام ويضحكوا علينا
وجفت مستنى عتمان ولد عمى
غاب عليا كتيروأنى شايل فوج راسى همى
جولت يبجى الجواب
بجيت زى المجنون طايح
فى الخلج أفتش فى الوشوش
عبص على الناس وأنا مندار الراس
ولا عارف شالى من المداس
جعت أخبط على راسى
وجوات يا ناس أيه إللى خبطها فى راسى
وخلانى محتاس ومش عارف رجليا من راسى
مبسوط يا هريدى يا واكل ناسك
مين شار عليك وطجها فى راسك
منك لله يا محمود يا واكل أهلك وناسك
فى عز غلبى و همى
شوفت واحده جد أمى
ماشيه عتتمخطر من جنبى
لابسه إجصير وجالعه براسها
حاطه أحمر وأخضر وعالى مداسها
من غير طرحه ولا هاممها
بصات عنينا عجباها
جولت يا سلام هى دى مصر أم الدنيا
الناس ولا حداها حيا ولا خشى زينا
فينك يا مه تشوفى غضب ربنا علينا
خبطت على راسى وسكت
جولت فى نفسى وأنى مالى
سيب الخلج للخالج
هو وحده إللى هيحاسب
وإنت يا هريدى مالك
مش عاجبك حالهم
خليك فى حالك
إنت إللى هتغير الكون يعنى
باين عليا هشوف من الأصناف دى كتير