کميسيون کار شوراي ملي مقاومت ايران کشته شدن دهها معدنچي محروم و زحمتکش در زير آوار معدن ذغال سنگ در استان گلستان را به خانواده هاي آنها و مردم اين استان تسليت مي گويد و عموم مردم به ويژه جوانان را به همبستگي با خانواده هاي قربانيان و مجروحان فرا مي خواند. پيش از ظهر روز چهارشنبه ۱۳ ارديبهشت بر اثر انباشت گاز در معدن ذغال‌سنگ زمستان يورت در آزادشهر (استان گلستان) انفجاري صورت گرفت که موجب ريزش تونل اين معدن بر سر معدنچيان شد. علي ربيعي وزير کشور جنايتکار رژيم اعتراف کرد که تمامي کارگران محبوس در زير آوار کشته شدند. اما تعداد آنها را تنها ۳۵ تن اعلام کرد. در حالي که پيش از او ديگر کارگزاران رژيم شمار محبوسان در زير آوار را تا ۹۰ تن اعلام کرده بودند. اما با گذشت ساعاتي چند از اين انفجار کارگزاران رژيم تلاش کردند با اعلام آمار ضد و نقيض در مورد کشته شدگان و محبوس شدگان در زير آوار بر واقعيت تکاندهنده مرگ تمامي معدنچيان سرپوش بگذارند. در حالي که به گفته امداد گران و معدنچيان جان به در برده هيچ اميدي به نجات جان کارگران مدفون در زير آوار وجود نداشت. معدن زمستانه يورت در فاصله ۹۰ کيلومتري شهرستان آزادشهر قرار دارد و ۵۰۰ کارگر در آن مشغول به کار هستند. جعفر سرقيني، از معاونان وزارت صنعت رژيم، گفت: «اين معدن داراي تونلهاي افقي مي باشد که انفجار در انتهاي تونلي به طول هزار متر رخ داده و محل انسداد با دهانه حدود هزار متر فاصله دارد». رمضان بهرامي، رئيس خانه صنعت و معدن رژيم در استان گلستان نيز به خبرگزاري حکومتي تسنيم گفت: مشکلات مالي باعث شده تا در معدن ذغال سنگ اقدامات ايمني انجام نشود. کارگران حتي براي دريافت طلبهاي خود نيز مدام در حال رايزني بودند. بنا بر گفته مجروحان، با وجود آن که بوي گاز از روز قبل در معدن استشمام مي شد و اين موضوع به اطلاع کارگزاران رژيم رسانده شد ، هيچ اقدامي براي رفع اين مشکل صورت نگرفت. اين معدن فاقد هرگونه دستگاه سنجش گاز و سيستم تهويه و الزامات ايمني بوده و تونل به صورت يک‌طرفه و محوطه بسته بوده و در مواقع وقوع انفجار همه موجودات زنده در تونل جان خود را از دست مي‌دهند. كارگران در حالي مجبور به ادامه کار در اين شرايط طاقتفرسا هستند که ۱۸ ماه حقوق ناچيز آنها پرداخت نشده و از هر گونه بيمه محرومند . کميسيون کار شوراي ملي مقاومت تأکيد مي کند تا استبداد ديني حاکم بر سر کار است و سرمايه هاي مردم ايران صرف صدور افراطي گري در منطقه و سلاحهاي کشتار جمعي و سرکوب در داخل مي شود يا به حسابهاي بانکي سران رژيم سرازير مي شود، کارگران و زحمتکشان ايراني هيچ نصيبي جز زنده به گور شدن و مرگ تدريجي از اين نظام سرکوبگر و فاسد نخواهند داشت. و پاسخ دادخواهي ها و اعتراضات و اعتصابهاي آنها نيز چيزي جز زندان و شلاق و اخراج نيست. تنها راه نجات اتحاد و همبستگي تمام اقشار براي ريشه کن کردن نظام ولايت فقيه و استقرار آزادي و حکومت مردمي در ايران است.
