رسالة من مجهول (شعر)

أبوالطيب بيمدح- كان- عشان عايز
وذَمّ الناس عشان عايز
لكن قلبى اللى بيحبك ما هُش عايز
أنا قلبى اتولد مفطوم على حُبك
ودلوقتى رقد للموت ومتقبِّل على حبك
وزى ما ربنا واحد
حبك عندى شىء واحد
ما فيهشِ خيار
ما لوهشى حد.
زمان...
وانا بانزف فى ضلّاية شجر صفصاف
على نيلك
على آهات مواويلك
مَدّ ايده التراب لَسْمر مَسح جرحى
وطبطبلى على كتفى
وصفصافك فِ هَبّة ريح بَعت دمعه يواسينى
ويحكى قصة العاشقين
ساعتها قام رقص قلبى
اختزلت الدنيا فى عنيكى
وحسيت ان كل الكون سجد ليكى
وغنيتلك:
باحبك بس مش ليكى.
ومن يومها إذا شق الرحيل دربى
أبوس خد التراب لَسْمر
وأشرب من عسل نيلك
وأنعس تحت صفصافك
واغنيلك:
باحبك بس مُش ليكى.
ودارت دورة الأيام
وشاب قلبى وهوَّ شباب
فى عشقك داب
وبكره تنقضى الأيام
وأنا واقف على بابك
أمنّى القلب
أصعد من مقام لمقام
لا سامعانى ولا بَاسْكُت..
سُكاتى- زىّ جلادك- بيقتلنى.
ما باحلمش بدهب وقصور
ولا جَنة بنات الحور
باحبك.. جنتك.. نارك
وَردِك فى شَبك شُوكك
أصيلك ماشى فى هجيرك
جفافك فى شذا نيلك
بَاحبك.. نسمتك.. لَفحِك
أنا عاشقك.
وهوَّ الطفل لو جافى أبوه.. أمه
فى يوم يتباع؟!
(بَاحبك بس مش ليكى)..
ولو مركب فى يوم رِسيت على الرملة
يفيدها شراع؟!
(بَاحبك بس مش ليكى)..
ولو ماشى فى قلب العتمةَ والوحدة
ضرير تايه.. يفيده شعاع؟!
بِحُبك ده..
باموت فيكى
بامووووت فيكى.