قصيده بعنوان (قارئه الفنجان)

يا قارئه فنجانى ؛ كفى عن وصف هزيانى
بلاد شتى اوطانى ، وكل العرب اخوانى
ولكنى انشاد هيبتى الحرة
ويالها من اوقات مرة
فكفى عن مواساتى
الا قطعت علاقاتى ، وزالت من تحت قدمك عبائاتى
مصر هى وطنى ، برغم كل اوطانى
مصر نبض شربانى ، حتى فى عز هزيانى
مصر اهلى وعنوانى ، وكل العرب اخوانى
احبك يا بلادى،فانتى ام اوطانى
وبلاد شتى اوطانى ، وكل العرب اخوانى
انى فى خيرتى بستغرب
بلاد تسعى لتخرب
والاسم اخوه ، دم واحد ، شمس واحده
ماشاء الله على الاخوه ، ماتت فيهم النخوه
نسينا الله وتاهت منا عروبتنا
فزاد بيننا الفجوه
إن كان الكره ميثاقا ، ساقسم ان ليس لى اخوه
واعلن فى كتاباتى ان امى لم تحبل
وارسم لوحه فيها مصر تتجمل
واعزف الالحان لتكن هى الاجمل
مصر يا بلدى ، مصر يا وطنى ، مصر يا شرفى
حماكى الله من كل الاعادى
سأتبنى من الوطن الكبير رجالا
سأتبنى شبابا ، شيوخا ، اطفالا
لاكون بعض اخوانى
فبلاد شتى اوطانى ، وبعض العرب اخوانى
تحدثى يا دره الشرق ، فى زمان لا يسمع فيه الا الصمت
لتكن كلماتك كالبرق ، تنير طريقى متى ابحرت
كونى ظلالا ، كونى ظلاما
كونى اجراسا ، كونى نبراسا
كونى ما تشائى
احبك يا بلادى احبك يا بلادى
فيا قارئه فنجانى
كفى عن مواساتى
كفى عن وصف هزيانى
اعلم مقدار مأساتى
بلاد شتى اوطانى ، وبعض العرب اخوانى
(ابوعلى)