مداوية

يا قلبى الجرح كان فيا
ومش لاقى مداوية
بايدها الجرح كان غية
وعشقت دمعة فى عينيه
مسافر بين مشاعرها
فى رحلة شوق بحنية
تشيلنى النسمة فى الاسفار
تعدى فوق جبال وتغوص
تسيبنى لؤلؤه فى محار
وفوق ريح الجراح قلبى
مسلم نفسه للنيه
تعدينى من الاخطار
ومركب الهوى بحره
بيعرفنى انا البحار
بصارع فى العيون تيه
ونظرة بتحمل الاسرار
يا عالم باللى فى النيه
دى قاطعه التذكره ليا
لرحلة شوق بلا عوده
وحطت قلبى بين أسوار
وسايبه المد لى ومدت
ولا مدت بايدها سلام
بعت النظره فى عيونى
بتتألم
اتاريها برمش عيونها
بتغطيها منى تنام
فى ليل احلامها من غيرى
لا شافت او فى يوم حست
ولا قالت جرحته حرام
ولا قلبى من الاسفار
هيتعلم
وناوى الرحله دى يعيدها
ما دام فى الحب من ازهار
بتتفتح امانى كتار
اكيد راح يوم يلاقى له
مداويه