قصيدة فين حق ابنك يا بلدى

لانا شاعر
ولا كاتب ولا فنان
انا بكتب كلام حاسه
من الوجدان
وعاوزكم تشاركونى
اختار لكلامى عنوان
يكون عنوان بخط عريض
يعطى معنى ويكون مفيد
وسامحونى لو حرفى شديد
انا بطبعى ما كنت عنيد
لكن فى الحق القوه حديد
وحتكلم بدون تحديد
وحاسأل وأقول
فين حق ابنك يا بلدى
اللى اتهان فى غربته
وحقه ضاع وتاه فى سكته
واللى اتقتل وأهله ما شافو جثته
واللى شاف المر ونزلت دمعته
و حلف يرحمه أبوه وشدته
يصونك لآخر لحظه فى دنيته
ولو لحد خانك
حيدوس عليه بجزمته
بس انتى زى ما انتى
حطه ايدك ورا ضهرك
المهم ابن صهرك
أما ابنك مش مهم
يتهان فى غربته
مش مهم
حقه يضيع فى غربته
برده مش مهم
يتقتل فى غربته
اكيد برده مش مهم
الأهم هو ابن صهرك
كلام بقوله والكل شايف
اصحوا ليه الكل خايف
اللى اتهان مش يبقى اخويا
واللى ضاع حقه برده أخويا
واللى اتقتل اكيد اخويا
مش شرط ابن أمى وابويا
بس فى الآخر هو اخويا
مش كرامته من كرامتى
واهانته تكون اهانتى
ولا ايه هيأ الحكايه
دى حقيقه مش دعايه
والجبان يقول روايه
عرفه يا بلدى
ابنك نفسه يرجع لعشك
ويبوس ترابك قبل وشك
بس انتى قاسيه عليه
ما فكرتى تنصفيه
ولا تمسحي دمع عنيه
ابنك عمره ما كان جبان
مش هيخونك مهما كان
بس انتى راجعى نفسك
وافتكرى ايام زمان
لما كنتى بتحضنيه
وكنتى قدوه للجيران
وكانو بيجوا لحد بيتك
علشان انتى الأمان
راحبتى واكلو خيرك
ورضعوا منك الحنان
دلوقتى ناكرين جميلك
ويشهد على كلامى نيلك
يلا فوقى وصحى ضميرك
ولا دفناه جوه طينك
عارفه يا بلدى
ابنك محتاج رعايتك
الغريب حيخرب وفايتك
وابنك مكتوب له حمايتك
ومش رافض ابدا وصايتك
هو عصبك هومرايتك
اتهان ماتت كرامتك
اتصان زادت غلاوتك