رساله الى أمى (مصر)

مصر يا أم الدنيا يا أمى وأهلى كمان
شعبك طيب قلبه حنين أوى غلبان
عايش ليكى وفخور بيكى
بس يا أمى ده انسان
همه فى يومه أكله و نومه
مش بكلامه هيبقى تمام
شرب من نيلك وبيدعيلك
بس يا رب تكونى سامعاه
عايز تقفى يا بلدى معاه
عايزك تبقى سند وياه
مش جنسيه شايلها معاه
حبه لبلدة شايله فى قلبه
أصل الدنيا معاندة معاه
ماشيه وراه من ناحيه لناحيه
و مش سايباه
عارف نفسه
همه الرزق وجريه وراه
بس الخيبه فى أمله دايما سابقه خطاه
يعمل ايه يا أمى فى دنيا مش فاهماه
يدعى عليها ولا يقول ربنا يحميها
دايما يسأل نفسه سؤال
هو أنا ابنك و لا لقيط
أيوه ليه حق يا مصر يا ريت
تبقى معاه ومسانداه
همك همه مش ناسياه
عايز يعرف اخره معاكى
هتبصيله و فارقه معاكى
و لا يقابل وجه كريم
و برضه كلامه مش وياكى
ماشى على أرضك بس برجله
انما عقله فى حاله معاكى
مش هيدوم لك طيبه قلبه
الحقى نفسك صلحى حالك
خلى أمالك هما عيالك
بصى شوفيهم يا مصر راعيهم
خلى عنيكى تبقى عليهم
هتلاقى شعبك عينه عليكى
عارف خيرك دايما ليه
يبنى يعمر و يقول مصري
فوقى لتحتى
أرفع علمك لو على لحدى
و فى أعيادك أغنى بلادى
يبقى سلامى بيكى و ليكى
و ادعى و أقول ربنا يحميكى