بالفكر راح اغلب عدوى

اللى بيحكم غصب عنى
بالفكر راح اجعل نهاره ليل بيسهره وليله نهار يحرقه ويكويه
ويخليه يقول بأعلى صوته كفايه كده استوعبت درسك يا أم الولاد الصاحيه والسهرانه بتحرصك فى كل ركن وزاويه فى كل مدنه بتكبر بأسم الله واكبر فى كل صوت أجراس كنايسك ياطاهرة يا عذراء هما دول ولادك يا مصر واحفادك عنيهم عليكى بتحضنك وبيستمدوا من نيلك ودم شهيدك القوة يا معصومه من ربك رغم العدا يلى جعلهم ربك ليكى الفدى انتى يا محروسه من رب العباد يا تراث الاولين من الفراعنه والاجداد يا بركة الارض يا كنانه يا مقبرة لاعداءك على مرر الزمن انتى منصانه وبيحرسك رب العباد.
تأليف واشعار/ طه السيد زكى درويش.