مولاتى .....بقلم تامر السيد

عمتى مساء يامولاتى ياتاج عمرى وحياتى
اهديكى روحى ونسماتى والنبض الساكن دقاتى
اترينى اغرق فى حنينى والشوق الاسع يكوينى
ام ان البدر سيأتينى فى يوم يقمر ليلاتى
اشتاق اليكى بجنون فى بعادك احيافى شجون
لو أنك تأتى ساكون والضحكة ترسم قسماتى
قد تهت فى بحر عذابى والموج يكسر احطابى
والريح تمزق اشرعتى والليل يظلم اضرابى
لا اعرف للشط طريق لاأهدى اليه بصديق
وسأبقى فى الشوق غريق حتى القاكى يامولاتى
ما كنت من قبل اهيم ماذقت للعشق نسيم
لم ارسم ع السحب قلوبا او كنت اهزى كسقيم
الى ان جولتى بفنائى وسطعتى فى جوف سمائى
وغزوتى قلبى بجمالك وجريتى منى كدمائى
فغدوتى تملكى احساسى وهواكى يذوب فى انفاسى
ان كنتى تعلمى ما أقاسى لسمعتى لوعة كلماتى
لو تقدر عينى ان تهزم السحر الكامن فى عينيكى
او يقدر فمى ان ينسى الشهدالساكن فى شفتيكى
اويهرب قلبى او ينفى من جسدوهب العمراليكى
ماكنت ابيت فى ويلاتى واظل انادى يامولاتى
ارجوكى ان تبقى جوارى فبحبك ايقظتى حياتى
قد كان خيالى يأخذنى عن طيفك فى بعض اللحظات
واعود افكر ثاتيةً وكأنى قد تهت لسنوات
ياحيرة قلبى يهواكى ويردد اسمك بالدقات
لايقدر ان يحيا بدونك فى الدنيا اكثر من ساعات
من انتى؟ياقمر الازمان يا ارق غزال فى الغزلان
ياعطريملئ انفاسى واجمل زهره فى البستان
ياأنقى سهل فى الوادى واطيب من ريح الريحان
عيونك كالجيش الجرار مخفىٌ فى بحر الاسرار
ونظراتك ترمى بسهام اصيب القلب بها فانها
فعجزت عن وصف جمالك واخاف من سجع التكرار
فلن القى مثلك مولاتى لو حتى فى فلك دوار
فحبك قد ملئ حياتى وكلامك عذب كالانهار