أنا أبنك يا بلد‏

كان سنه صغير بس كان عاشق ولهان
وعيونه مليانه أحلام
مسافر غربته الأيام
بين المراسى مكنش راسى
عطشاااان.. حريه
والزمن عليه كان قاسى
الشمس رسمت سماره بين النيل والشطين
والمطره طفت ناره لما نزلت من العين
وأحتار وهم أحتاروا
على اللى تاه فى داره
ومايعرف يروح على فين
هيشد لفين الرحال
وهو تعب من الترحال
يا بلاد غريبه وأنا منك وفيكى
يا بلاد بعيده وأنا واقف فى اراضيكى
أحترت إيه.. أشكيلك؟
ولا لمين أشكيكى؟
هو الزمن اللى ظلمنى؟
ولا أنا اللى ظلمتك؟
ولا الزمن اللى ظلمنى
هو الزمن اللى جار عليى
بصى على جبينى القمحى
متلون بخيرك
وبصى على ظهرى المتنى
تعب من شيلك
أفتكرتينى ولا بتشبهى على؟
ولا خلاص تهتى عنى
وبقيت غريب
غريب عليكى