يناير.. شهر دا؟ ولا فَرْحْ الدنيا هَالِل بالبشاير؟ أنا شُفتُه شفت الخضرا جَاهَا الخير والمحروسة مِسْتَنية دُورها واقفة بتغزل فى الضفاير وعريسها شاب صِغَار جاى لها من الفرحة طاير بيقول قوليلى مَهرك إيه لو حتى عُمْرِى ها أقدمه دا كفاية عِشتْ العُمر حَايِر أقول عروستى.... لأ مش عروستى اللى شايفها كل يوم يبيعوا فيها ويشتروا ويباركوا دُخْلِتْهَا على وِِلْد الأكابر سألت روحى لِحَد اِمتى أفضل كده ساكت وصابر أنا عروستى حرة، لا ظُلم فيها وخيرها ليها إزاى أسيبها تتغصب على ظلمها العيب هنا فى العروسة ولا العريس اللى سَكَتْ ووَقَفْ يِِكَابِر ولو يطول صبره لبُكرَةْ بُكرَة الحزينة تِتوِِرِثْ، يِورثها فاسد وألا فَاجر إزاى يكون وأنا من زمان مستنى فَرَحِك يا حزينة! ثلاثين سنة إمتى تعودى وترجعى تحيى اللى فينا؟ واللى باعوكى واشتروا.. دول دمهم مش مننا إحنا عروق الدم تغلى تتنفض إما يبيعوك قدام عنينا يا أغلى من روحى.. يا روحى إحنا لبعض أنا اللى ليكى.. إنتى اللى لينا وإنتى اللى ضى العمر كله إزاى يضيع الضى ده كده من إيدينا؟ من أول الشهر وبشوف لك كل يوم حلم ومش عارف أفرق حلم السعادة دا؟ ولا دا حلم الهموم؟ شايف السما برق ورعد، مليانة غيوم والسحاب يجرى يقول خلاص.. للظلم يوم لكل ظالم يوم قيامة.. والقيامة لازم تقوم ألوان كتير داخلة فى بعض أحمر فى أسود وسط توب أبيض حزين اللى شايفه دا لون علم؟ ولا دا ألم السنين؟ والدموع دى دموع فرح؟ ولا دموع قلب فى لحظة للفراق وبينجرح؟ يا ترى إيه اللى شايفه من بعيد دا بحر دم ده ولا شربات أحمر بيجرى فى الوريد؟ ولا مولود بيتولد هنا من جديد؟ ولا دا فجر بيشق الطريق حالف لَيِمْلَى الدنيا عيد؟ واللى شايفه مستحيل.. دا شعب ده ولا طوفان؟ ويا ترى اللى سامعه دا صوت الملايكة فى السما؟ ولا دا صوت الأدان؟ ولا صرخة واحدة بتهز الميدان؟ ويا ترى الدخان دا نار؟ ولا لوحة فوق جدار؟ ولا شعب بينه وبين الظلم تار؟ حلم دا وألا حقيقة؟ جاية تغسل ألف عار، وأى عار؟ عار السكوت!! وعمر عدى الكل هُس ما أسمعش صوت وعار لخوف!! خللى القلوب جوة الصدور مرعوبة موت ونفاق وكدب طول السنين حتى النفس ناخده بشروط والطبل والزمر لازم كل يوم عشان المؤامرة تكتمل ييجى بسلامته فى شهر عشرة وينسجوا كل الخيوط جاى العريس يغتصب بلدى وعروستى ويبيع فيها ويشترى ما شبعش منها المفترى أنا قلت لأ.. مستحيل دى حتة منى الشهر لا يُمكن يِعَدِى أو يفوت!!!! الشهر دا حد فاصل بينى وبينه صدر القرار من عند ربى والبطل يا خد الحق بيمينه قلت خلاص أنا صبرى طال والليل نهايته أمسكه بإيدى أخنقه وصُباعِى أحطُه جُوه عِينه وف آخر الشهر ترجع لى حبيبتى والجبان يلعن فساده اللى إتزرع يلعن الظلم وسنينه قبل نهاية الشهر ده دست الزناد الكل كبر فى الميعاد قام وقال الله أكبر دا الثورة بترج البلاد الظلم لو هيزيد فى عنده أنا كمان بزيد عناد إنت بتخنق فى البلد بس الجنين ده لا يمكن يتخنق وقت الميلاد بيقول خلاص إنت انتهيت لازم هتمشى، خد معاك الحاشية وحشود الفساد العادلى يمشى وعز يمشى وكل اللى باع واشترى واللى افترى.. وخللى البلد أكبر مزاد وإنت انتظر فى السن ده يوم الحساب خللى عمايلك تنفعك وألا الخطط وألا الجمال ولا الخيول ولا الكلاب ولو تشوف اللى بأشوفه وأسمعه واللى مكتوب فى الصحف ولا الكتاب ساعتها تلعن خلقتك وخلفتك وحاشيتك وكل سنوات العذاب كنت فاكر العروسة بتعشقه الحرة عاشقة الحر ابن البلد رجع لها بعد الغياب والطير خلاص اشترى حريته بدم الشباب.. الطير خلاص اشترى حريته بدم الشباب
